ve yine döndüm işte...

ve işte yine döndüm sana... başladığım yerdeyim... dönüp dolaşıp yine kendime geliyorum... ve buradayım işte yine... kalemin kağıdın tadı yok ama güzel tarafı eskiyebilmen... eskimeden orada kalabilmen... ve silinmeden tabii ki :))) ya da kaybolmadan... kronik kısırdöngünün yine başlangıç noktasındayım... nerden mi anladım... yazmamdan... eskiden ağlamalarım başlardı... şimdi ise yazmalarım... ikisi de içimdekileri dışa atmanın farklı yolları... aynı işi görüyor... yazmak en aıdnan somutlaştırıp bakileştiriyor... kronik kısır döngümün farklı noktalarında kendimi dah iyi hissettiğim zamanlarda dönüp bakabiliyorum... kendime dışardan bakıyorum... bir yabancıya bakar gibi... o zaman hissetmeden sadece düşünerek görüyorum kendimi... çözümlemeye, çözmeye yeter değil tabii ama haritayı çizdiriyor...

ve işte sana döndüm yine... kendime... eskiden ağlamalarımdan anlardım şimdi yazmalarımdan... saklayabiliyorum kelimelerimi... sonra okuyabilmek için... okumanın faydası var mı sonradan... yok... ama olsun... paronayak olmadığımı anlıyorum... biraz daha somutlaştırıyorum...

derin nefes alıp bir süre tutmak zamanındayım döngünün.... geçecek... kriz gibi... içeriyi yerlebir eden ama neyseki dışardan görülmeyen... sakin olup derin nefes almalı... ve öylece tutup biraz kalakalmalı...

düşünmek istememe eversindeyim kronik döngünün... istemiyorum düşünmek... canım sıkılıyor... yazmalarım da düşünmelerden kaçmalarım olsa gerek... yazınca düşünmek zorunda değilim... off .... canım sıkılıyor... düşünmek istemiyorum... canım sıkılıyor... düşünmek istemiyorum... canım sıkılıyor... zaten düşünmek zorunda olduğumu kim söyledi... düşünmek istemiyorum canım sıkılıyor.... nefes de alamıyorum artık... sabahı etmeden uykuya da dalamıyorum... canım sıkılıyor... istemiyorum düşünmek... canım sıkılıyor... canım sıkılıyor... canım sıkılıyor... istemiyorum düşünmek....

ne olacaksa olsun... olacağına varsın herşey... yeterki düşünmeyeyim ben... düşünmek zorunda kalmayayım... canım sıkılıyor, düşünmek istemiyorum....

ve işte yine döndüm... 2,5 yıldan sonra...