21 Ekim 2012 Pazar



"Paylasmak"... Cikmadi...  Set Gurur...  Tutuldu...... demek o kadar icsellesmis... o kadar... Hala hic kimseye ihtiyacim yok benim...:) ama idrakı meselenin bu olmadigini... büyük ihtiyaç...  dillendirmeden kimseye... kafalar yalnızlığa vuracak çünkü... oysaki vuramayacaklar ... cunku bulamayacaklar:) onlerine sundugum gerceklerin arkasina saklaniyor olacagim... hep olduğu gibi... Cool cool diklenerek....

dusunmeye mi basladim ben yine.... basimin agrisindan anlamaliydim... Klimalarin eslik etmesiyle dusunmek agritti iste yine basimi... cunku basitligin karmasasina hapsediyorum kendimi. karmasikligi basitlestirip ozgurlestirmek yerine... Seviyorum... Ozdemir asaf'i da bu yuzden seviyorum.... Ozneleri yok... zitliklarin dansinda.... Sen yok... Ben yok.... Biz yok.... Siz yok.... Onlar yok... O yok.... O yok... Ben mi olduramadim, olmadigi icin mi aramadim hic... Kadarimiz bu kadarmis deyip boyun egmelerim bundan midir... bir an durdum ve dusuncelerimle duygularim arasinda boguldum... Doluya koydum almadi, bosa koydum dolmadi, her zamanki gibi doktum ben de kacmayi secerek.... Babadan mirasa yakisircasina... Buyuk dayi da iste cekti cizgiyi bugun... inadiyla... yine buyuk anlaminda anlamsizlasti hayat bir anda.... Avrupa'nin gobeginde kalakaldim oylece...

yalnizlik senfonisi.....


 


memleketim lnsani yaa.... Tv ya da gazeteyle alakalari var..... Ya da belki dizi film falan.... Allahimmm yaaa.... Keyifler arttikca artsin insallah....

 

o diil de.... Yazmak zorundayim.... ALLAHIMMMM saka olmali yaaa....  koskoca kusun icinde yuzlerce insanin lcinde beni balayindan donen kumruların yanında oturtmak zorunda mydin.... Masallahhh diyorum.... Umarim onlarin da muhabbeti daim olur.... Umarim uomonun sevgi dolu tavirlari donnaya karsi sonsuz olur..... insallah....  adam ekmegi kendinden once donnaya verdi.... Yemegin iyisini de ona verdi.... Sonra da donna'nin tabagina daldirdi ama bu da sevgidendi.... Butun olmanin hissiyatindan...  askin getirdigi.... Gelir gelmez omzuna dayadi basini koluna sarilarak.... Doyamamis belli.... Ya hepsi guzel hos da.... Benim yanimda olmak zorunda mydi.... Saka gibi...:)

 

almaz mi blr insanin kafasi parayi... Almaz izste.... Ne parayi... Ne de tasarruf yapmayi.... Varken harcamak.... Yokken oturmak....  para ile tek tasarruf bu.... Naappiiiimmmm....

 

akrepler'in degisim ruzgarlarini arastir...

sakin unutma... Neredeki ihtilalin ardindan yazilmistim...

 

sanirim saskinligim sebebini anladim. Genc bir ulkede yasayinca sokakta cok da fazla yasliya rastlamiyor insan. O yuzden eeroopada yaslilara rastlayinca hamburgecide, avmierde acimayla karisik saskinlik duygusu tasiveriyor icimde... Hele dun yol sordugumuz minyon tipli 60larinda ama hic evlenmedigine bahse girebilecegim o yaslı teyze ablavari ince askili tisortu pileli etegi ve parmak arasi sandaletleriyle boynundaki kucuk uclu ince zincirli kolyesiyle genc kiz edasindaydi... Yani 20 yasindaki ile 70 yasindaki

 

Gas - tiene - alplerin baslangici....

 

ben sana gidiyorum haberin yok....  sana kaciyorum....

 

Konusmak istedim, olmadi. Zor geldi. Yazmak benim icin icimden dusunmek... Aklimdan gecmesi dusuncelerimin... Es zamanli cizgillerle harflere sozcuklere ve nihayet cumlelere donusuyor... Ama ben kendime konusuyorum sadece aklimdan geciriyorum... Ama sadece blgo'uma yazardim simdi elime gecen heryere... Sakincali... istedigim anda yazabilme olanagi guzel ama burada kalirsa bir yerlerde unutulursa... Gereksizlerce okunursa... Cik... geregi yok... 
 

biraz romeo biraz da julliet carpti galiba... :)

 

yine kendim sectim zoru:) ama bana kolayi da zoruydu zaten... Ben kolay olani beceremedigim icin kolayi basaramadigim icin sinifinda mutsuz kaldim hayatin...

 

umudumu kaybediyorum, biraz sasirarak ve biraz da korkarak belirsizliginden... Simdiye kadar olmamis olmasinda degil, olma ihtimalini bile dusunmuyor olmamdan sebep umutsuzlugum... Ne dusuncelerimde ne de duygularimda yer dahi vermiyorum.... Hep dokup atiyorum damlamaya bile baslamasina izin vermeden....

Telefonsuzluga ve internetsizlige sevindim simdi... Kendimle kalabildigimm basbasa ve kendime yazabildigimm icin:)

 

bir sinek dustu masama... Benim memleketimin at sinekleri gibi  iste...  su eti puf paketlerine hapsettiklerimizden.... Huzunlu cocuklugumun neseli gunlerindeki....

 

yine kalakaldim oylece... Anlamini sorgulamaya calisirken hayatin.... Offf offf... Hayata dair ikiXiki'lerim vardi benim ufakken... Yolu belliydi... Gitmek istediklerim belliydi... Ne kadar kolaymis cocuk olmak... Bicilmis gorevlerin vardi ve sevsen de sevmesen de yapmakla yukumluydun... Sorumluydun... Bugun kimse hicbirsey yapmaya mecbur degil... Bugun herkes topu karsisindakine atiyor... Kimse tasin altina elini koymuyor...  kactiklarinin sadece sorumlulugu oldugunu saniyorlar hayatin kendisinden oldugunun farkina varmayarak.... Ve sonucunda teget gectiklerini anlamayarak....

 

yazik bu kadin kismisinin topuklularina...  turistik gezmesine de ince 5cmierin uzerinde gelinmezki... Amaannn yaaa.... Ne diyecegimi bilemedim....

 

ruhum kabul etmedi.... Ben o yuzden beceremedim.... Ask olmadigi icin mesk olmadi... E askin yerindeyken de mesksizlige mahkum kaldik...  yeterince sevemedim galiba... Ya da Sevilmedim... tarafindan.... Ama dondurup dolasip sigindiriyorsa yamacinda.... Demek ki aslinda seviliyorum.... Demek ki seviyorum.... 

 

futbol ortak dil... Guzel sey memleketinde izlemek.....  akdenizimin insanlari ile... Uzaktan kuzenin show'u da baska.... Viva italy:))) hahaha:)

 

her yolculugumda yesile doyuyorum hasretimi gideriyorum aslinda daha cok ozleyerek... Kizarak da memleketim insanina....  Anadolu'ya baslamali seyehatlerim daha cok.... Asil hasreti orada gidermeli... Ve gormeli... Kizginligim kadar mi olup olmadigini... istanbul icimi yakiyor ve gozlerimden fiskiriyor alevleri... istanbul'u alev alev yaktik yakiyoruz haberimiz yok.... Bunun icin yaniyor yuregim... Bunun icin ofkemin alevleri gozlerimden fiskiriyor....        

17 Temmuz 2012 Salı

Senin icin delisi yagmurumun...

Iterek gucuyle dusuncenin daha en basinda, beyinde kendini kimsesizlige mahkum etmenin kaynagi kayip. Var da uzak bir durakta gerilerde unutulmus. Ne garip bu noktaya getiren hayatinin odaklari unutulmus (!) Saka gibi... Butun hayatini insaa ettigin temelin unutulmus... Belki de iyilesen yara unutulan... Acisi zamanin icinde ufalanip giden... Bakalim kaziyacak mi gelen yakip cani... Pandora korkulari sacacak mi acip kutuyu...
Olacak sey zaten olacak... O zaman tum bu endise niye... Saka gibi tam zamaninda duslerden ayiltan bir cumlecik... Baloncuklari patlatip... Amaan yaa kacti istahi yazmanin... Kursakta takili birakarak melankoliyi... Gidiyorum... En iyi bildigim seyi yaparak... her zamanki gibi.... :)

Senin icin delisi yagmurumun...

 

20 Mart 2012 Salı

Senden vazgeçmek istemiyorum ama denizde boğulmamak için çırpınan ve beni de kendiyle dibe çekensin sanki... ama bunu değiştirebiliriz di mi??? diyenin dediği gibi "olan sadece olandır, senin düşüncelerin ona bir anlam kazandırır, tüm düşüncelerini zihninden silsem, yaşadıklarından geriye sana ne kalır?" güzel değil mi??? işte ben de daha kuvvetli olup seni yukarı çekiyorum, boğulmaktan seni kaybetmekten kurtarıyorum... hem seni hem kendimi....

normalince... sakince.... yavaş yavaş... usul usul.... olması gerektiği gibi, olduğu gibi....

ama bu hep gitme hissiyatı.... hem çekip gitme hissiyatı.... neden terketmez beni... beni hep terketmek zorunda bıraktırır... tmm tmm çözümü ana odak... o halde... buyuralım bakalım...

inşallah....
"Vakit keskin kılıç gibidir, ömrü kesiyor; O seni kesmeden evvel sen onu kes!.. Kalbî zikre devam et!.. Dilin kapılarını kapat!.. Kalbin zikirle konuşsun, dilin hikmetle sussun.. Huzur buluncaya kadar öyle ol, üstün zekâ sükut etmektedir. Az ye, az konuş, az uyu.. Ameli bırakmak ne kötü bir hal.. "İleride amel edeceğim" demek ondan daha beter bir haldir."