elfida...

Yüzün geçmişten kalan aşka tarif yazdıran
Bir alaturka hüzün yüzün kıyıma vuran
Anne karnı huzuru çocukluğumun sesi
Senden bana şimdi zamanı sızdıran

Şımartılmamış aşkın sessizliğe yakın
Kimbilir kaçyüzyıldır sarılmamış kolların
Sisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurlu
Yorulmuşsun hakkını almış yılların

Elfida bir belalı başımsın
Elfida beni farketme sakın
Omuzumda iz bırakma yüküm dünyaya yakın
Elfida hep aklımda kalacaksın
Elfida sen eski bir şarkısın
Elfida beni farketme sakın
Omuzumda iz bırakma yüküm dünyaya yakın
Elfida hep aklımda kalacaksın.

wanna go home...

mind the gaps... between me i want to be and me that is... accept it, face it... what else are you waiting for... go... why are you still here... for how long you r gonna be here... why dont you go to your home... most likely ur not gonna change... bt worth trying.. isnt it...
give up... enough...
vazgec be guzelim... walla vazgec... olmuyor iste... su ya da bu sebeple olmuyor iste... cuzi sebeplerdesin ama kulli belki anlasamadiin... anlamiyor msn... all i wanted is to be me i wanted to be... sadece olmak istedigim ben olmak istedim... i saw myself in her... should follow her... must become friend so that I can find how she deals with herself... i couldnt manage... kept just running away... but didnt work... just kept me in vicious circle.... locked myself... it's all your fault... but you do it to everybody... till you knock out them... but the pity is u did it to urself at very begining... than everybody around you... created dead livinigs just like you... so should I blame you or the Greater.... doesnt change anything... as none will save you gl... gave up... not even surviving... not that easy tough...

way out...

right before i leave i really have to have it... plssss.... i must flow like a river and it must be smooth like a pure water... plsss i must have it... no much time left... probably never had enough time... but right bf i leave, have to have it back... why i am blocked........ must get out of the jail... have to untie the rope...

neden hapsoldum... tanık olduğum bir hayatı yaşıyorum şimdi... farklı olamadım... have to run away... as far as it could be... this is the only way... just run without even looking at back... please show me my way out... wanna break the........ plssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss... help me..... pls...

iyiki doğdun...

mutlu yıllar eflatun...
seni seviyorum...
(04/12)

bir martı misali TEK BAŞIMA uçardım...

sen bile farkındasın yarattığın yıkımın... nasıl da merhamet ????????? geç çok geç.... en sonunda sen de farkettin ama ya... nasıl da kesik kesik korkudan kelimelerin ağzından çıkışı... değmiş en azından... boşa gitmemiş o uğraşlar... sonunda duyurulmuş sesler... ve görmen sağlanmış... eserin olan yıkımı...

bu kadar ağır olmamalıydı öğrenmenin bedeli... bunları yapacak biri değildin sen... sitemim büyük... derdim beşerle değil seninle... helal olsun hakkim herkese... mutlu olsunlar... ama tek kırgınlığım sana... hem büyük çok büyük... affet söylemimde hata varsa... kırgın olmaya, sitem etmeye var mı hak bilmiyorum ama... içi dışına bu kadar da gaddarca çıkarılmaz insanın karşısına... günü gelecekti zaten onun da... öğrenilmesi gerekenler öğrenilecekti zamanı gelince... böyle hazırlıksız yakalanmazki toy... büyürken böyle büyük bir ev ödevi yüklenilmezki omzuna insanın... bütünlemede geçtik ama... uçurumun kenarından döndük... her iki alemden olmak... arada sıkışıp kalmak... ne öteye ne beriye... ya bir delilik yapsaydı sınavın zorluğunun, ödevin büyüklüğünün, sınıfta kalmanın, sendelemenin büyüklüğü, yılgınlığı, yorgunluğu ile... ya sımsıkı sarılması gerekenden nefretle kaçsaydı ve koşsaydı nefretle kaçması gerekene... bu yogunlukta, yılgınlıkta,şaşkınlıkta, kızgınlıkta, karmaşada, öfkede, yağmurda, fıtrınada yollarını şaşırması hatta kaybetmesi, çıkmaza saplanması çok kolay... ama bırakmazdın bırakmadın... ne olursa olsun vazgecme benden nolur ve gulum sen de sakın vazgecme kendinden...terketme seni... en cok sensin ihtiyacı olan kendinin... herzaman olduğu gibi tekbaşına...

sonbahar... kendime...

Sedef sedef olur açardı nilüferler
Ve kanatları tülden fildişi kelebekler
Bir martı misali tek başıma uçardım
Hani nerde üstünde uçtuğum mor denizler
Sevgiden saygıdan bir altın kafes ördüm
İnançlarım kilit kilit oldu üstüme
Aşıp bedenimi bendeki beni gördüm
Hani nerde uğrunda azaldığım değerler
Ellerim soğuk şimdi üşüyor dudaklarım
Göğsüne düştü başım o çiçekten yılların
Ey sonbahar...

Yeter... bana...

Hep binbir maske ve binbir duyguda
Hep karmaşa sen ve senden başka
Bin insana dönüp yaşıyorsun
Parça parça her duygunu olmaz

Yeter yeter beni bırak benimle kendi halime
Yeter artık içindeki yabancıya söyle gitsin
Hüzün olup binbir damga vuruyor sevgim üstüne
Yeter gidip o sevgisizliğinde kendi tükensin

Hep yarım yarım ve erken yaşanan
Her sevgiden izler var içinde
Çizgi çizgi ve silemiyorsun onları bir türlü
Hayır olmaz.......