11 Aralık 2008 Perşembe

sonbahar... kendime...


Sedef sedef olur açardı nilüferler
Ve kanatları tülden fildişi kelebekler
Bir martı misali tek başıma uçardım
Hani nerde üstünde uçtuğum mor denizler

Sevgiden saygıdan bir altın kafes ördüm
İnançlarım kilit kilit oldu üstüme
Aşıp bedenimi bendeki beni gördüm
Hani nerde uğrunda azaldığım değerler
Ellerim soğuk şimdi üşüyor dudaklarım
Göğsüne düştü başım o çiçekten yılların
Ey sonbahar...

Hiç yorum yok: