Gözlerini aç'tığında değil Kapat'tığında Uyanırsın... Dışarıda olmadığını farkedip içeride aradığında Bulursun...

Gözlerini Aç'tığında değil Kapat'tığında Uyanırsın... 
Dışarıda olmadığını farkedip İçeride aradığında Bulursun... 

Allah'ım görmem gereken şey ne?

Allah'ım görmem gereken şey ne?  (04/15/2019'dan 08/20/2019'a yanıtlar...)

Görmen gereken şey tatlm, YAPMAN ya da YAPMAMAN değil... OL'man ya da OL'maman... 

işte bütün mesele,,,  işte bütün çözüm bu....

İçine Al mı???
Hayır İçinden ÇIKAR... Tamamen ÇIKAR!!! ve işte KALAN... SEN'sin...

08/20/2019... Sen nasıl müthiş bir günsün... her anında Akışı deneyimlediğim... çoğunda uyanık kalabildiğim....

08/20/2019... Cerrahpaşa.... İstanbul...

Ne güzel insanlar tanıdım bugün...  hepimizin ortağı Mavi, Masmavi....

Ve Güneşli Gülülşer...

Çatlak Prof...  Askeriye'deki Boğa, T.dağlı Meg Ryan (darüşşafaka, istanbul seyehat),  35yıllık M.Paşalı Kimya Özlemi...  hepinize sonsuz teşekkürler...

Akışta kalmanın sihri, her anı rıza halinde  yaşamayı nasip edene... nasıl şükredilmez... sonsuz hamd ve şükürler Sana...

Evlilik Allah'ın Emri, Çünkü sistem için gerekli... sistemin devamlılığı için emir.... O yüzden sadece Allah Rızası için evlenmeli...

Evlilik Allah'ın Emri, Çünkü sistem için gerekli... sistemin devamlılığı için emir.... O yüzden sadece Allah Rızası için evlenmeli...

İhtiyaca düştüğünde, Beklenti ile evlenildiğinde mutsuzluk kaçınılmaz... çünkü ihtiyaç için evlilikte beklentin karşılanmaz... karşılanmak zorunda da değil... bu niyetle evlilik yapılmaz, çocuk da yapılmaz... evliliği beklentisiz ve Allah için yaptığında ise ancak yenilebilir meyvesi...   mükafatı sevgi; dünya hayatında sevgi ile paylaşımla mutlulukla yürüme vesilesi...

sadece sistemin devamını sağlamak için evlenilir, ve ancak o zaman karşılığındaki ödüle dünyevi "Sevgi" hakedilir ve deneyimlenilir...

Evliliği, çocuğu kendin için istiyorsan geçmiş olsun, Allah için istiyorsan mutluluğa hoşgeldin....

Allah için istediğinde ise Nasibi de Kısmeti de Allah'a havale eder, O'ndan diler, O'ndan beklersin... hatta beklemezsin... OL'acaksa Olacak, OL'mayacaksa OL'mayacak...

tad.... huzur... içten gelen neşe....

tad....    huzur... içten gelen neşe....

ihtiyacı gören var... ve çok şükür ihtiyacı veren var...

ihtiyacı gören var... ve çok şükür ihtiyacı veren var... 

yazdıklarımı eş zamanlı kendime okumak gibi... ama her anımda seninle olmak... sana Yakin olmak..

Yazmak deyince sen geliyorsun aklıma.. iyi ki varsın... hala kalemi kağıdı daha çok severim ama sana yazmak araba kullanmak gibi...  yazdıklarımı eş zamanlı kendime okumak gibi hissiyatı...

Koşulsuz Sevgi'nin ve Sonsuz Şefkatin... Halı gibi önümüze serildiği ve Aslında Halıyla bütünleşip An'daki Sonsuzluğun içinden nasıl da havalanarak Er'diğini Gök'lere... Hissetmek... İnşirah... Kalbindeki sıkışıklığın çözülmesi... Genişlemesi Göğüsünün... Ferahlaması... Çünkü Çözümlenmesi demek....  Çözümlendikçe altındaki  Hakiki / İlahi Sevgi'nin ortaya çıkmasının izni demek...

Bir  de Sen'den El istiyorum... ve Senden Göz istiyorum... Güzel Bakmak, Güzel Görmek ve Güzel Gülmek için... Ve Gülerek Şifa Ol'mak için... ve Dokunarak Şifa Ol'mak için... Amenna, Amin.. Oldu Bile... ve senden Dil istiyorum... ve Yürek... Konuşabilmek için... bazen Tek Kelime, Tek Cümle ile şifa olabilmek için... Oldu bile... Amin...

O Ben'i seviyorum... Ben O'nu seviyorum... içimdeki O'nu... O'nu ... Kendimi... Seviyorum...  

Sevgi... bir adım gerisinde durarak bir adım ilerisinde olmak ve böylece geçtiği bütün yolları ve sana açtığı bütün yolları SEVGI ile döşemiş olacaksın... 

Ama bütün bunlardan ve herşeyden önce Bedenli Yaşamda iken Sana Yakın'lık istiyorum...Sen'le Bütünlük...  Kalbimi Açmak.. Kalbimi dolduran olduran seni dolu dolu hissedebilmek... sevgide kalabilmek... sevginde kalabilmek... rızanda kalabilmek...

O yüzden SEN'in dışında istediğim herşey için hemen TÖVBE Allah'ım... Bin Kere Tövbe... İçinde DÜNYA OL'an herşeyin DIŞINDA tut beni ve DÜNYA'da sadece Elçin Oldur beni... ve Hep Sen'le oldur beni... Sen oldur beni... 

Bana seni gerek seni... ve ben aslında Dünya Hayatında da Her An Sen'inle Yaşamak... ve Seninle Dünya Hayatını en güzel şekilde yaşamak... Rabbena... Hamdolsun... 

Allah'ım buldur seni bana... ve hamdolsun... yürüttüğün bu yola... ve hamdolsun yanımda olmana... ve hamdolsun beni herhalimle kabul edip halimin en iyisine erdirme yoluna sokmana... ve hamdolsun en iyi potansiyelime erdirecek olmana... ermeyi dilemek erdim bile demek ya... belki bu 19 Şubat... Allah'ım amin.... 

ve sonra aşk... ve sonra sevgili...... ve sonra bereketli bir hayat... ve sonra sevdiklerimin huzuru ve mutluluğu... ve sonra insanlığa katkım... ama her anımda seninle olmak... sana Yakin olmak... Sen OLmak Yakin... Elhamdülllilah... 

IDRAKI ile birlikte ŞİFA'yı nasip et Sen bana Allah'ım....

Teslimiyet'e erebilmek için hala Beden'de iken .... Bedenle mi çalışmaya devam etmek gerekli hal... gerçekten???

Yoksa Beden'i de aşabildiğimiz Direk Bağlantı... Yol var mı? FARKETMEK!!!  IDRAK???

Kist ve Miyomların bana ne anlatmaya çalıştıklarını anlamamı sağla lütfen...
Bana bu hastalıkla ilettiğin Mesajı anlamamı sağla lütfen Allah'ım...
Ya da bunlarla insanlığa katkım... hizmetim... ne ola ki?

BEDEN'in MatriX'teki Şifa Kanalları Arayışının da üzerinde  birşey var... TESLIMIYET... OL'duran da O, Hastalık da O, Şifa da O... Hem Hastalık sandığının Asıl ŞİFA olmadığını nereden biliyorsun ki???

Göremediğim Şuursuzluğum ve Nefsimle Mühürlenen İdrak'ım (idraksızlığım) için Tövbe Allah'ım Tövbe sana...

İnkar ettiğim Dişilik, Annelik duygularım için...
Eril tarafıma bu kadar yüklenip ve hatta onun da altında kaldığım için.. (çalışmak, kariyer, geçim sorumluluğu..) için...

Sen Affet Allah'ım... Amin

Ve Farkına bile varamadığım, farkında bile olamadığım için Teslimiyete erdiremediğim bütün duygu ve korkularımdan dolayı Beni Affet Allah'ım... On'ları fark etmemi, görmemi ve sonra da Nötr'leyip şifalaman için sana geri verebilmeyi / Teslim edebilmeyi nasip et Allahım...

Sen Büyük Esirgeyen Bağışlayansın... OL demenle OL'uverir Herşey...

IDRAKI ile birlikte ŞİFA'yı nasip et Sen bana Allah'ım.... ve sana bin Şükür ...  01/31/2019'dan 08/20/2019'a.... Tarihi Kabulu Duamın... İdrakı...

Ve bu kendime mektuplarım için Sana sonsuz şükürler Ol'sun...

AYNI KAYNAK'tan Gelen Birer Nefes iken... Dünya Kapısından girdiğimizde Nefs Kaftanlarımızı giyinip Kimliklere Bürünüyoruz... ve  unutuyoruz.. nereden geldiğimizi ve aslında aynı BÜTÜN'ün Parçaları Ol'duğumuzu...  ve Aslında BÜTÜN OL'duğumuzu...  Bütünün Kendi olduğumuzu...

DUA'da Arzu yok Dilek'ler var...

DUA'da Arzu yok. Arzu varsa Teslimiyet Yok...

DUA'da Dilek'ler var... Dilek olsa da olmasa da Teslimiyet Var...

SIR - Teslimiyet Kapı'sından Geçebilmekte ve Her An HerŞeyden Her Durum, Olay ve kişiden Razı Olabilmekte...

Ben ile Allah arasına Dünyayı Yaşamı ve Dünyadaki İnsanları (sevgili, eş, evlat, anne baba..vs) Koyuyorsun ve sonra da neden mutsuzum diyorsun.... Burada Huzur'suz bir kalp var. Çünkü sen Rabbi'nin değil Dünya ve Ene'lerin Huzurundasın...

Ben ile Dünya arasına Allah'ı koysan... Ol'andan da Ol'mayandan da Razı olursun.. Orada Mutmain bir kalp var.  Çünkü sen sadece ve sadece Rabbin Huzurundasın...

Biz Neyi Teslim ediyoruz Allah'a biliyor musun? Duygu ve Korkularımızı...
Teslimiyetten sonra gelen İlhamla çabalarımızı sürdürüyoruz....

zaten hayat amacına yürütülüyorsun... yapman gereken tekşey...  tüm duygu ve korkularından yani Nefsinden sıyrılmak...

Nefs : Korku ve Duygular
Teslimiyet : Olana Kabul vermek (Oldurandan ötürü) ..
 Olana olduğu gibi kabul etmek.. koşulsuz... ve sevgiyle... mutmain bir kalple...
Sır: Teslimiyet Kapısından geçebilmek ve Razı Olabilmek
Teslimiyet: 2 uç kutuptan sıyrılıp Merkeze gelmek ve Nötrlenmek (+istiyorum________NÖTR______istemiyorum-)
(Nötr : Dilemek noktası ama sonucu Allah'a havale etmek ve olandan da olmayandan da razı olmak)
+/- kutuplar... Arzu'lar var...
Arzu'ların olduğu yerde ACI var...  Azap var.
Dilek'lerin olduğu yerde HUZUR var... Neşe ve Sevinç var...


30/01/2019
23:46

istemek hatırlamak aslında....

istemiyoruz... biliyoruz aslında... çünkü hatırlıyoruz... hayal meyal hatırlıyoruz...

çocukken daha çok hatırlıyoruz ama büyüdükçe bedene yerleştikçe... ve yerleştirildikçe aile çevre vasıtasıyla... unutuyoruz....

Hatırlamaya Layık Gören Hatırlatan'a bin Sükrederek...

zamanımın ilahi tarafından yönetildiği gerçeğini yeniden hatırlayarak...

hatırlamak...

Hatırlamaya Layık Gören Hatırlatan'a bin Sükrederek...

Olanı Olduğu gibi kabule geçip izlemek ve sıramı beklemek... beklerken de yaşayarak... yaşarken de uyanık kalarak... uyanıklığımda sonsuz koşulsuz sevginin mutluluğuyla Yaşamak...

21/08'den 20/01e....

OL'anı OL'dugu gibi kabule geçmek....  hepsi bu... daha da doğrusu sadece OL'anla OL'mak... sadece OL'mak... ardında ne beklemek var, ne izlemek, ne yaşamak, ne uyumak, ne uyanmak... ne de yaşamak... 
sadece OL'anla OL'mak var... ve OL'mak var...

İlahi Ol'ansın... Sen O'sun... Sen Nefes'sin... Sen O'sun...

Nefesini unutturan herşey ve her an Nefsin galibiyetiyle sonuçlanan nefsin işleri...

Nefesini unutturan ve duygulara düşüren, ilüzyona kapıldığın, uykuya daldığındır...

Uyanmak için konu durum yer zaman mekan kişi her ne ise... derhal Nefes Al...

Uyanmak için Nefes Almaya başla...  ve Nefesini hatırla... takip et onu... onunla bütün ol...

Nefesin içindeki kanal ve en kısa yol An'a, An'daki Sonsuzluğa, İlahi Ol'anla bütünleştiren...

Uyanmak için önce gözlerini kapat ve  Nefes Almayı Hatırla...

 Sonra Onu takip et...  İzle...

Sonra İzleyeni erit... ve  Onunla Bütün Ol...

Nefesle nasıl bütün olduğunu farket...

Ve sonra içindeki Nefesin Aslında Bütün olduğunu farket...

Ve işte oradasın...  İlahi Ol'ansın...  Sen O'sun...

Sen Nefes'sin... Sen O'sun...

sadece sordum ve bıraktım...

sadece sordum ve bıraktım...

kendimi uzun süre hapsettiğim tüm duyguların korkuların enerji alanından çektim...  yerini teslimiyete bıraktım...

ve sonra o idrak noktasında uzun zamandır karar veremediğim ve bir türlü bir yerlere oturtamadığım konunun idrakı cevabı geldi...  hafifliği ile birlikte... muazzam...

beden seviyesinde bulmaya çalıştığım cevaplar yalnızca korkularımı ve endişelerimi ve sıkıntılarımı büyüttü....  çünkü orada zaten cüzi aklımın önünde set kurmuştu alt etemediğim ezik nefsim, ve bana hissettirdiği başarısızlıklarım, kronikleşmiş geçmiş korkularım, ezik benliklerim....  ve düşünmeye düşünerek çıkamaya çalıştıkça sadece daha büyüttüğümü farkettim... o yüzden zihinden çıkıp sadece bırakmak ve dileyerek duasını ederek sorusunu doğru sorarak doğru isteyerek...

oysaki hatırladım... aslında korktuklarımı teslimiyete soktuğumda ki uzun süründüren bir yolun sonunda oluyordu bu genelde... nasıl da kendi bedeni irademin dışında geliştiğini hatırladım...

ve bir kez daha aynı şeyi deneyimledim... cevabı bedeni iradem değil yüksek iradesi bilincimin vermişti...

istedim ve oldu...

olmadığında ise doğru soruyu bulmak gerekiyordu...

olmadığında istediğimin aslında gerçekten istemediğim olduğunu farkettim...

çünkü birşeyi zihinle istemek var, ya da öylesine istemek...

ama gerçekten istediğinde, isteiğini her hücrende tüm yaşamınla ve görerek istiyor insan... inan...

o yüzden işin sırrı  doğru istemekte...  ve istediğini gerçekten istemekte...  ve bunları tespit etmek için doğru soruları sormakta ve sorularla birlikte durumu konuyu olayı tamamen sahibine teslim etmekte...

ve o zaman geliyor....  muazzam idraki ile cevaplar...  elhamdüllillah... amenna...

Herkes kendi hayatında seçimlerini yapacak kudrete sahip....

yakınlarına canına kattıklarınla çalışırken onlara da herkese güvendiğin kadar güven...

ve onlara izin ver...

Ve onlara güven...

 Herkes kendi hayatında seçimlerini yapacak kudrete sahip....

Nefret ettigimi nasil seveyim diyorsun...

Nefret ettigimi nasil seveyim diyorsun...

Ben de diyorum ki git istedigin kadar et kavgani...  ama egonun ettigi kavgalar seni mutsuzluktan kurtarmayacak... 

Galibi olsan da kavgalarinin, mutlu olmayacaksin... mutlu etmeyecek galibeyetleri bile savasin... mutlu olan sadece nefsin... nefsinin ustunu orttugu kalbin ise huzursuz ve mutsuz olmaya devam edecek..

Eninde sonunda nefret ettigini Anlayip Sevdiginde Cozuldugunu goreceksin...

Ve ayrisacaksin nefsinden yavas yavas...

ve uyanmak... aldığın her nefesin farkında olmak....

ve uyanmak... aldığın her nefesin farkında olmanın kendisi.... 

ve uyanmak gözlerini tamamen kapatıp nefesini izlemek, nefesini dinlemek, nefesini duymak ve hissetmek....

uyanmak için gözlerini kapatıp kendine, içine, kendi içine dalman gerek... 

gözlerini kapatmak... .. uyanmanın ilk şartı... 

gözleri kapatarak ve duyguları kapatmak... ve duyguları kapatırken nefese bağlanmak... 

nefesle ilahi olana öz'e bağlanmak.... ve sonra sadece tek duyguyla yeniden dilediğin dünyayı yaratmak... SEVGİ... Hakikatten sonraki Marifet... Birlikten sonra yeniden ikilikte olmak... 

ve sonrası Hakikatin kendisi olmak... Nirvana.... Bütün...

filme çekildiğin gibi çekiliyorsun gerçek sandığın hayatında....

acıklı bir sahnesi filmin ya da kitabın nasıl da ağlatabiliyor...
ve gerçek sandığın hayatın gerçekliği de kurgusuyla aynı kitabın ya da filmin...

o zaman duygularınla yaşıyorsun, yaşamı duygularınla anlamlandırıyorsun...
ve bunun farkında değilsin....
anlamlandırdığın duygularının kaynağı ise korkuların... nefsin korkuları...

işte oyunun kuralı bu...
duygularının nasıl yönettiğini farkedersen eğer seni...
ve bir süre gözlemlersen... iyice ayrışana kadar...
sonra onlardan özgürleşirsin...

iyice kavraman gerekiyor.... idrak dedikleri şey bu işte.... iyice kavramak...  nasıl da duyguların da tarafından yönetildğinin... ve farkında olmak duygularının... korkularının...

ve tüm korku ve duyguların nefsi bedenin aslında...

nefs dediğin ise seni nefesinden alıkoyan...

nefes ise seni ilahi olana bağlayan...

Nefes en kısa mesafesi seni Hakikat'e bağlayan...

hatırla... filmdeki o acıklı sahneyi izleyip ağladığında ya da korkutan o sahnede oyle gerildiğinde...
aldığın nefesini dahi unutuyorsun.... ve kendi yaşamında da kapıldığın her duygu sana nefesini unutturup Hakikat'ten uzaklaştırıyor...  uykuya daldırıyor..

ve sen o'nu sevdiğini sanırsın...

ve sen aslında sana güzel hissettireni daha çok seversin...

sevmek bedenden çok bedenin sana nasıl hissettirdiğini sevmek değil mi zaten...

seni değerli hissettirişini seversin...
seni güçlü hissettirişini seversin...
seni güzel hissettirişini seversin...
seni kahraman hissettirişini seversin...
seni ait hissettirişini seversin...
seni başarılı hissettirişini seversin...
seni yeterli hissettirişini seversin...
seni aslan / kaplan hissettirişini seversin..
seni zirvede hissettirişini seversin...

ve sen o'nu sevdiğini sanırsın...

21/08'den... 14/01'e... 

peki o zaman Sevmek ne demekti???
bütün nedenleri ortadan kaldırdığında kalan nedensizliğin coşkusuydu sevgi... tüm kalbini dolduran ve her hücrende hissettiğin.... ilahi olan... koşulsuz ve sonsuz olan... 
çünkü  sen kendini zaten değerli, güzel, güçlü, yeterli...etc hissettikten sonra sana hissettirmesine birşey bırakmadığındaki sebebsizlikti sevgi... 
hatırladık mı? 

Sevgi, yok olan benlikte var olan varlıktır....

ALAbilmeyi ve OLAbilmeyi diliyorum...

Sevgiyle KABUL edebildiğimi görmek isityorum....  hem huzurun hem de sevginin en büyük halini herzerresinde hücrelerimde hisssederek...

SEVGİ, bütün olmanın kendisi...

SEVGİ'nin olduğu yerde aslında göz birşey görmez...

Gözün Gördüğü sevdiğinin Gözlerinden Kendine bakan Gözler...  Bütünlüğünde sana dönen ve ve hem de onu saran ve aslında sen ve onun ben olduğu... bütün zaten... Sevginin kendisi...

Sevebildiği insanı baştan aşağı kaplamaktır Yüreğinden çıkan Sevgiyle...

Sevgi görmez, dokunmaz, sevgi yok olmak... yokluğunda var olmak...
Sevgi, yok olan benlikte var olan varlıktır....

ve bedenin üzerine çıktığında hissedilebilir, bedenden sıyrıldığında Sevilebilir...

Bedeni sevemezsin... Sevdiğini sandığın nefsidir... Kalbii olan bedenin içindeki Varlığı sever...

ondandır sarışını sevmesen de içindeki varlığı sevdiğinde evet dediğin...
ondandır kısa sevmesen de içindeki varlığı sevdiğinde çekildiğin...

insan bedeni sevemez ancak içindeki varlığı, ruhu sever...
zaten beden sevemez... varlık sever...

varlığın sevdiğinden habersiz severiz ve sonra defalarca bedene düşeriz...
bedeni sevmeye çalıştığımızda ise nefsin esaretiyle çirkenleşir karşımızdaki,
beğenmeyiz, yaşlanır, şişmanlaşır, kelleşir, konuşmasını sevmezsin, yemesini, içmesini sevmezsin... itici gelmeye başlar...

çünkü sevgiyi varlık sevdi ama sen ısrarla uykuya / bedene dalıp dalıp sevgiyi nefse dönüştürürsün...

bedeni değil içindeki varlığı sevdiğini hatırlarsan eğer... yeniden sevebilirsin, huzura kavuşabilirsin...

ve şükredebilirsin varlığına...

ama bedende kalırsan, hep şikayette ve eleştiride kalırsın... ve sonra mutsuz süreç ve sonuçla yaşamına mal edersin... ya da bir bölümüne yaşamın....

AMANN Nasıllara Dikkat

Aman "Nasıl?" llara çok dikkat...
Yargının En kötüsünde olsanız da benim için dahi...
aman nasıl bu da böyle yaptı? nasıl bu böyle oldu? Nasıl bu kadar kötü? bu kadar rezil? bu kadar ahlaksız? bu kadar yalancı? bu kadar adi?... deme ne olur...

NASIL Dua'nın kendisidir. Dilemektir aslında... Analmayı dilemek...
işte o yüzden kötü olmanın, rezil olmanın, ahlaksız olmanın, yalancı olmanın nasıl birşey olduğunu anlamayı Dilemeyin! Nasıl demeyin!

Diyeceksen bir insan Nasıl bu kadar Dürüst olur de...  Nasıl zeki, Nasıl Çalışkan, Nasıl bu kadar Ahlaklı, Nasıl bu kadar Adil olur de...

De ki Nasıllarla Anlamayı Dilediğin Dürüstlüğü, Çalışkanlığı, Ahlaklı olmayı, adil olmayı Anlamanı nasip etsin Allah...
03:20
14/01/2019

Bu işin ACI’sı NEFS’inden tamamen sıyrılana kadar…

Kırmızı Hapın yani Bu işin ACI’sı NEFS’inden tamamen sıyrılana kadar…

Kendini İspatlayana kadar…

Ya sonra…

İşte ondan sonrası RABBENA… Her iki Dünya’da CENNET’i yaşamak…

NEFS’in o aslında hep sıkıntı veren görünmez pelerininde Sıyırıp RUHU ve BEDENİ…

Yaşamın Tadını Çıkarabilmek NEŞE ve Sevinç ve Coşkuyla…

O her an hissettiğin NEŞE, ŞÜKRÜN Kendisi zaten…

O Coşku Bolluğa açacak Kapının BEREKETin kendisi zaten…

Ve O sevinç… Allah’tan Razı Ol’manın ve Allah’ın da senden Razı Olma’sının Allah’ın seni SeVMESinin kendisi zaten…

Amin!!!

14/01/2019

02:47

NEFSINDEN Sıyrılıp NEFESINE kavuştuğun AN’ın HUZURU

Önce Şuursuz ACI’nın basamağındayızdır…  basamak 1

Sonra Şuurlanmanın, Uyanma çabasının Acı basamağındayızdır. Basamak 2

Ve sonra ACI gider… yerine Uyanmanın sevinci başlar…  ve yaşamdan Neşe ve Coşku ile Tad Alma basamağındayızdır. Rabbena basamağı… Ammenna… Amin basamak 3

Tüm korkularını, endişelerini, kaygılarını, olumsuz duygularını bırakıp Nefsinden sıyrılıp NEFESINE kavuştuğun basamaktır bu…

NEFSINDEN Sıyrılıp E'yi bulup NEFESINE kavuştuğun AN’ın HUZURU, MUTLUĞU Andaki sonsuz Sevinci, Koşulsuz Sevgisi ve sonsuz Şefkatinde…

Ve o Şükrün mutluluğu her anında…  ve OL’an herşeyin OL’duğu gibi OL’masına kabul vermek SEVGi demek… Sevgi olanın olmasına kabul vermektir…

Yine aynı NET’likle en ufak kuşku / endişe duymadan Allah’a teslim ettiğin ACI’larını da Geçmiş Bil.

Sonucu Resmederiz / resmini çizeriz / hayal ederiz ama...

Surecin tadını çıkarırız...

Hayal ettiğin Görebildiğin herşey Gerçektir.  Yeterki Altında korku, tereddüt, … gibi duygular olmadan ve bir an bile kuşku / endişe duymadan tamamen teslimiyet ve sevgiyle dile.

Böyle dilersen hayal ettiklerini Allah’tan, Ol’muş bil.

Yine aynı  NET’likle en ufak kuşku / endişe duymadan Allah’a teslim ettiğin ACI’larını da  Geçmiş Bil.

Yine aynı  İNANÇLA “hastalığını” da Allah’a emanet edersen ŞİFALANMIŞ Bil…

Önce Dua Edersin ve sonra Var Gücünle İşe Koyulursun....

Önce dua edersin ve Allah’ın Sonsuz Hazinesinden Sonsuz Kudretinden Sonsuz ve Sınırsız bir şekilde Korkmadan ve daha da önemlisi NEŞE / COŞKU Ve SEVİNÇle İSTERSİN!

Sonra da hayatının sorumluluğunu eline alıp Dilediğin Duasını ettiğin şey için neler yapılması gerekiyorsa onu yapmak için VarGücünle İşe Koyulursun.

Ve elinden geleni sonuna kadar yaparsın.  Buna Tevekkül denir.

Bazen yorulursun ve bırakmak istersin… bırakma… tam o anda  devam et. 

O ilk bırakmayı düşündüğün anda vazgeçme…  Bırak vazgeçecekse o senden vazgeçsin... 

Zaten gelmeyecekse olmayacaksa o seni bırakır.

Dua’ndan hemen sonra İcraatlerinden hemen önce İLHAM alacaksın eğer TESLİMiyete girebilmişsen tamamiyle... yeterince.

Dua, Gönlünü Allah’a emanet vermektir. Gönlünü ferah tut. Allah’a Teslim ettiğin Emanet ettiğin herşey sana geri verilecektir. Hem de en güzel haliyle…  buna Teslimiyet denir.

bu noktanın çıkışı nerede...

yine mi aynı noktadayım...
bu noktanın çıkışı nerede...
iyice daraldı ve karanlıklaştı yine iyice...
ve saçma...
zincirini kırmanın gerekli olduğu bir alışkanlık mı bu esaret...
yoksa.... saçma bir seçim mi???
iyi ki sen varsın ve sana akıtıyorum harflerini gözlerimin...
ki görebiliyorum kendimi senin gözlerinden böylece...

çıksın artık içimdeki kurban... atalasal yadigar... yaşamlarımdan kalan...
ben artık herkesin en saf en aptal en kekosunun bile kudretinde ve seçim yapabilme gücünde olduğunun farkına vardım... ve vazgeçtim kurban görmekte onları... ve özgürleştirdim kendimi rolunden kurtarıcılıgın...

ve şimdi bir de kendi içimdeki kurbanı azad etmek gerek...

ve ben o işi istemiyorum... istemediğimi biliyorum...  ya da bilmiyorum... istemeyen ben mi bu kurban mı?

bu kurbanın musallat ettiği bir zoraki seçim mi bu iş?

peki neden hala şu minicik "akıl" sandığım şeyle cevap bulmaya çabalayışım...

cevapları halbu ki... muhattabı sorularının verecek zaten... sen herseferinde uykuya dalmayıp soruvermeyi hatırlasan...

ve coşkusunun neşesinin keyfinin zirvesinde dans ederken rüzgarı karı kışı yağmuruyla...
ve teslimiyetiyle... sıyrılırken egoic sıkıntılarından...

artık daha kısa kalıyorum... daha hızlı kalkıyorum... eskisi kadar uzun durmuyorum dizlerimizin üzerinde artık

birgün... kanatlanarak uçmak dileğiyle....

01.01.2019

Allah'ım çook şükür...
"düz çizgi zaman" yalanının yanıltan algısına rağmen suçlayacak karakoyuna nasıl da ihtiyacı varmış ki benliğimin... 2018'i seçmişim....
ve şimdi kendi yarattığım karakoyunun gitmesine seviniyorum..
hem de ciddi ciddi... ohhhh beee.... derinnn bir ooohhh bee diyerek sahiden hem de .....
 1.1.2019 yazabilmeye de kocaman bir sevinç bir umut yükledim...
başlığa atacak kadar büyük...

kaçış ihtiyacı eennn uzağa ruhumun tüm benliğimin hortladığı zamanlarda...
kaçmak istiyor ya insan herkesten herşeyden çoookk uzağa...
(ki eş zamanlısında şaşkınlığındayım aslında durduğu yerde kendinden milyonlarca mil uzağa kaçabilme yetisinin önünde durup izlerken şimdi... )
 işte 2018 de öyle..
2018; adı kaçışımın  kendimin... yenilgilerimin... yanılgılarımın...
 öyle bir kaçış ki... bildiğin gerçekten duruşum hiçbirşey yapmadan...
2018 yaşamayaşımın adı...
ben bi 2017'den kurtulmanın sevincini yaşarken ve bir an evvel artık ohh be 2018 olsun dediğim o arefeyi hatırlıyorum..
bir de dün geceyi...
 sanki derrriiiin bir nefes alıp tutmuş ve hiç yaşamamış hiçbirşey yapmamış sadece uyumuş gibiydim...
ben yaşamadan geçmesini gitmesini beklemişim sanki 365günün 2018in...
ve dün tuttuğum o nefesi verip 2019için yeni deriin bir nefes aldım...

yorgunluğundan sıyrılmak için hiçliğinde sadece durarak hırpalanmış ruhumun... 2019'a merhaba dedim...

sanırım durup beklemenin yorgunluğunu atlatmak için kalkıp yeniden yürümek birşeyler yapmak ilüzyonuna girmek gerek... ilüzyon mu gerçek mi? yumurta tavuk hikayesi henüz cevabını bulamadığım... ama basit bir "seçmek" meseli şu aşamadaki idrak seviyemle kavrayışımı durumun... ya durup yapmamayı ya da kalkıp yürümeyi seçmek iki seçenek...
2018de durduysak ve o da aslında bu kadar yorduysa 2019da yürümeyi denemeyi seçiyorum...

unutmazsam ve bulabilmişsem cevabını 2020de iki seçeneğin farkını ve yumurta tavuk bilmecesini de yazacağım sana...

öyleyse 2019'da direksiyona geçip, elime alıp kumandasını,
Dünya Hayatının Her An'ına Ağız Tadıyla "Yaşamayı" diliyorum....
dünya zamanını,  dünya insanını, dünya işini, dünya içindeki güzel şeyleri...
An'ın Son'suzluğunu Ağzına Kadar Koşulsuz Sevgi ve Sonsuz Şefkat ile doldurarak...
Ve herşey Ve herkes için Şükrederek... Yaşamak hedefim... ..
Evet sanırım....  2019 için Plan bu...
Öyleyse...
Rastgele...
Sevgiyle...01.01.2019